Geçmişi bilmeyen bugünü eşsiz sanır!” sözü, tam da hem kapitalist emperyalizmin hem de ulus devletlerin yerini “küreselleşme” ile birlikte tanımlanabilecek yeni bir sürecin aldığı tezinin savunucuları için geçerlidir. Küreselleşme savunucularına göre, emperyalizmin ve ulus devletin yerini, her yerde ve hiçbir yerde olan devletsiz bir ‘egemenlik’ biçimi almaktadır. Günümüzde çağı yakalamanın simgesi haline gelen yaygın ve egemen olan küreselleşme tezinin savunucularına göre emperyalizmin varlığı konusunda hala ısrar edenler eskiyi savunan dinozorlardır. Kapitalizmin doğuşundan bu yana değişiklikler geçirmediğini iddia etmek mümkün değildir, ancak küreselleşmecilerde görülen tipik bir hastalıktan bahsedilebilir: Tarihsel perspektiften yoksunluk. Wood’a göre, devlet, özellikle küresel biçimi içindeki sermayeye eskiden hiç olmadığı kadar gereklidir. Küreselleşmenin siyasal biçimi küresel bir devlet değil, bir çok devletten oluşan küresel sistemdir ve yeni emperyalizm kendi özel biçimini sermayenin yayılmacı ekonomik gücü ve onu yaşatan ekonomi-dışı (şiddet/zor) güç arasındaki ilişkiden almaktadır.